Ołów

Należy do metali ciężkich najczęściej spotykanych w wodzie, co w dużym stopniu  wiąże się m.in. z jego występowaniem w minerałach i podłożu naturalnym. Może pochodzić również z wymywania gruntu zawierającego związki ołowiu, z zanieczyszczeń przemysłowych, może także przedostać się do wody w skutek korozji rur ołowianych. Do wody pitnej ołów przechodzi z niektórych powłok antykorozyjnych, stosowanych do zabezpieczenia zbiorników na wodę w stacjach uzdatniania, z instalacji wodociągowych wykonanych z ołowiu, a także z rur PCV, jeśli do jego stabilizacji w czasie produkcji były używane sole ołowiu.

Ze względu na silne właściwości toksyczne  oraz zdolność do kumulowania się w organizmie ludzkim, ołów jest szkodliwy dla zdrowia. Odkłada się w różnych narządach, głównie jednak w kościach. Pod wpływem różnorodnych czynników może przejść z kości do krwi wywołując przy tym objawy zatrucia. Wartości dopuszczalne zawartości ołowiu w wodzie wynosi 0,01-0,025 mg/l.